Βέστρις

(Vestris). Επώνυμο φλωρεντινής οικογένειας χορευτών, που τον 18o αι. εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. O διασημότερος ήταν ο Γκαετάν Απολίν Μπαλντασάρε (Φλωρεντία 1729 – Παρίσι 1808), διάσημος χορευτής. Μπήκε στην Όπερα του Παρισιού το 1748, με τη μεσολάβηση της αδελφής του Τερέζας (1726 - 1808), μιας αξιόλογης χορεύτριας και γοητευτικής γυναίκας, όπου δέσποζε, σχεδόν χωρίς διακοπή, για περισσότερο από τριάντα χρόνια, χάρη στην εξαιρετική του τεχνική και στην αφάνταστη ζωτικότητά του, σε σημείο που τον αποκάλεσαν θεό του χορού. Ιστορική έχει μείνει η καυχησιολογία του: «Τρεις είναι οι μεγάλοι άντρες της Ευρώπης: ο Βολτέρος, o βασιλιάς της Πρωσίας κι εγώ!» Υπήρξε πρώτος χορευτής, διευθυντής της σχολής χορού και αρκετά μέτριος χορογράφος. O γιος του και μαθητής του, Μάριος Ιωάννης Αυγουστίνος, ο επιλεγόμενος Αύγουστος (Παρίσι 1760 – 1842), έγινε με τη σειρά του ο πιο πετυχημένος ερμηνευτής της εποχής του. Ήταν άφταστος σε ρόλους δεξιοτεχνίας και, όπως o πατέρας του, δοκίμασε τη χορογραφία με μέτρια αποτελέσματα. Αποσύρθηκε από την Όπερα το 1816, ύστερα από εντονότατη –αν και όχι συνεχή– δράση 44 ετών.